Ανεύρυσμα αορτής
Η αορτή είναι η μεγαλύτερη αρτηρία του σώματος που τροφοδοτεί με αίμα και οξυγόνο όλα τα ζωτικά όργανα. Διαχωρίζεται σε θωρακική και κοιλιακή αορτή. Ως ανεύρυσμα θεωρείται η διάτασης της πέραν του 50% της φυσιολογικής της διαμέτρου που έχει ως αποτέλεσμα το τοίχωμα του αγγείου στην εν λόγω περιοχή να αδυνατίζει.
Ως κυριότερα αίτια για τη δημιουργία των ανευρυσμάτων θεωρούνται:
- η αθηροσκλήρωση
- η εκφύλιση του μέσου χιτώνα του αγγείου
- ο διαχωρισμός του αορτικού τοιχώματος
- διαταραχές του συνδετικού ιστού (σ. Marfan, σ. Ehlers- Danos)
- η δίπτυχη αορτική βαλβίδα
- η αρτηριακή υπέρταση
- η αορτίτιδα
- οι λοιμώξεις
- το τραύμα
Τις περισσότερες φορές το ανεύρυσμα διαγιγνώσκεται τυχαία στα πλαίσια προληπτικού ελέγχου. Τα όποια συμπτώματα υπάρχουν, προκύπτον συνήθως από πίεση παρακείμενων οργάνων και μπορεί αν είναι:
- θωρακικό άλγος
- δύσπνοια
- δυσφαγία
- βράγχος φωνής
- αιμόπτυση
- σύνδρομο άνω κοίλης φλέβας
Άλλοτε τα ανευρύσματα δύναται να εκδηλωθούν μέσω μείζονων επιπλοκών όπως η ρήξη που αποτελεί θανατηφόρο κατάσταση είτε ο διαχωρισμός κατά τον οποίο ο αυλός της αορτής υφίσταται «εσωτερικό» σχίσιμο και διαιρείται σε δυο αυλούς (αληθή και ψευδή) με αποτέλεσμα ζωτικά όργανα να μην τροφοδοτούνται με αίμα. Ο διαχωρισμός όταν τεθεί η διάγνωση χρήζει επείγουσας καρδιοχειρουργικής επέμβασης.
Τα μικρά ανευρύσματα συνήθως τίθενται σε παρακολούθηση με σύσταση για απεικονιστικό έλεγχο καθώς και για αυστηρή ρύθμιση της αρτηριακής πιέσεως και αποφυγή άρσης βαρών.Τα μεγαλύτερα ανευρύσματα(>5.5εκ ή >5εκ αν υπάρχει δίπτυχη αορτική βαλβίδα ή έχουν επιθετική τάση με αύξηση της διαμέτρου τους >0.5εκ σε ένα έτος) χρήζουν καρδιοχειρουργικής επέμβασης κατά την οποία το πάσχον τμήμα της αορτής αντικαθίσταται από προσθετικό μόσχευμα. Στις παθήσεις δε του συνδετικού ιστού όπου ο κίνδυνος ρήξης είναι σημαντικά αυξημένος, το όριο άνωθεν του οποίου τίθεται η ένδειξη χειρουργικής επέμβασης είναι 4.5 εκ ή και λιγότερο.
Στο Κέντρο μας η επέμβαση πραγματοποιείται με περιορισμένη μέση στερονοτομή (mini sternotomy), δηλαδή διάνοιξη του στέρνου μέχρι το 3ο-4ο μεσοπλεύριο διάστημα (στο 1/3 της έκτασης της τυπικής μέσης στερνοτομής).
Τα πλεονεκτήματα της mini στερνοτομής είναι εφάμιλλα με αυτά της ενδοσκοπικής προσπέλασης, καθώς εκτός από το πολύ καλό κοσμητικό αποτέλεσμα, ελαχιστοποιείται σημαντικά το μετεγχειρητικό άλγος και ο κίνδυνος μετεγχειρητικών επιπλοκών, μειώνεται η παραμονή του ασθενούς στη ΜΕΘ και ο συνολικός χρόνος παραμονής του στο Νοσοκομείο και επιταχύνεται η επάνοδός του στην εργασία του.
Αριστερά απεικονίζεται το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα της mini στερνοτομής και δεξιά το μετεγχειρητικό αποτέλεσμα της «κλασσικής» μέσης στερνοτομής.