ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΜΙΤΡΟΕΙΔΟΥΣ
Όλα τα νεότερα δεδομένα για την αντιμετώπιση και θεραπεία της πρόπτωσης ή ανεπάρκειας μιτροειδούς βαλβίδας που αφορά το 5% του γενικού πληθυσμού με ολοένα αυξανόμενη συχνότητα.
Η μιτροειδής βαλβίδα αποτελεί μία από τις τέσσερις βαλβίδες της καρδιάς. Λειτουργεί ως πύλη που επιτρέπει τη μονόδρομη ροή του αίματος από τον αριστερό κόλπο προς την αριστερή κοιλία. Αποτελείται από δύο γλωχίνες που μέσω ινών, των τενοντίων χορδών, προσφύονται στους θηλοειδείς μυς. Στην περίπτωση της ανεπάρκειας της μιτροειδούς βαλβίδας, οι γλωχίνες ανοίγουν κανονικά, αλλά κατά τη φάση της σύγκλεισής τους, δεν επιτυγχάνεται η πλήρης επαφή αυτών, με αποτέλεσμα αίμα να παλινδρομεί από την αριστερή κοιλία προς τον αριστερό κόλπο.
Οι αιτίες της πάθησης είναι πολλαπλές, με κυριότερες την εκ γενετής ελαττωματική κατασκευή των γλωχίνων ή των τενοντίων χορδών, τον ρευματικό πυρετό, την ενδοκαρδίτιδα, το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, τη μυοκαρδιοπάθεια και τον τραυματισμό.
Συνήθως οι ασθενείς -πλην των οξέων καταστάσεων- παρακολουθούνται για πολλά χρόνια για κάποιου βαθμού ανεπάρκεια της μιτροειδούς, που χαρακτηρίζεται ως πρόπτωση, η οποία προοδευτικά επιδεινώνεται, με αποτέλεσμα να αναπτύσσουν αίσθημα παλμών, εύκολη κόπωση ή δύσπνοια, αρχικά κατά την προσπάθεια και σταδιακά και κατά την ηρεμία.
H διάγνωση μπορεί εύκολα να γίνει από τον Καρδιολόγο που παρακολουθεί τον ασθενή και αναλόγως της σοβαρότητάς της ταξινομείται ως ηπίου, μετρίου ή σοβαρού βαθμού. Στα αρχικά στάδια της νόσου οι ασθενείς βρίσκονται υπό παρακολούθηση από τον Καρδιολόγο τους, ενώ η φαρμακευτική αγωγή κατά κανόνα αντιμετωπίζει τα συμπτώματα αυτής.
Ωστόσο, όταν η ανεπάρκεια κριθεί ως σοβαρή ή παρατηρείται σταδιακή επιδείνωση των δεικτών καρδιακής λειτουργίας, ο ασθενής θα πρέπει να παραπεμφθεί για καρδιοχειρουργική επέμβαση.
Χειρουργική αντιμετώπιση
Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων η χειρουργική αντιμετώπιση της ανεπάρκειας της μιτροειδούς θα πρέπει να επιτυγχάνεται με την επιδιόρθωση και όχι την αντικατάστασή της με προσθετική βαλβίδα, καθώς η επιδιόρθωση προσφέρει ένα μακροχρόνια άριστο χειρουργικό αποτέλεσμα, βοηθά σημαντικά στην άμεση και απώτερη βελτίωση των δεικτών καρδιακής λειτουργίας και το σημαντικότερο, ο ασθενής αποφεύγει τη διά βίου λήψη αντιπηκτικής αγωγής.
Οι παθήσεις της μιτροειδούς αποτέλεσαν την αφορμή για την περαιτέρω μετεξέλιξη της Καρδιοχειρουργικής, και συγκεκριμένα την ανάπτυξη της Ενδοσκοπικής Καρδιοχειρουργικής, κατά την οποία μέσω δύο μικρών τομών μιας στη μηροβουβωνική πτυχή και μιας πέριξ της θηλής του δεξιού μαστού επιτυγχάνονται η τρισδιάστατη απεικόνιση των καρδιακών δομών και η ασφαλής τέλεση της επέμβασης. Τούτο πέραν του αδιαμφισβήτητα εξαιρετικού αισθητικού αποτελέσματος αυξάνει σχεδόν στο απόλυτο τις πιθανότητες επιτυχούς επιδιόρθωσης της βαλβίδας, ελαχιστοποιεί τον μετεγχειρητικό πόνο και την ανάγκη για μεταγγίσεις, περιορίζει τον κίνδυνο λοιμώξεων και το σημαντικότερο, επιταχύνει σημαντικά την ανάρρωση του ασθενούς, καθώς παραμένει μία μόνο ημέρα στη ΜΕΘ, 3-4 ημέρες στο νοσοκομείο και επιστρέφει στην εργασία του σε 2-3 εβδομάδες.
Η ενδοσκοπική επιδιόρθωση της ανεπάρκειας μιτροειδούς δεν ενδείκνυται σε επιλεγμένους ασθενείς, αλλά στο σύνολο των ασθενών. Ωστόσο, θα πρέπει να διενεργείται από εξειδικευμένους Καρδιοχειρουργούς και σε εξειδικευμένα Κέντρα.
Πηγή: Έντυπη έκδοση ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
